معرفی و کاربرد رشته کاردانی حرفه ای بازاریابی:

بازاریابی یا مارکتینگ (Marketing) به عنوان فرایندی مدیریتی ـ اجتماعی تعریف می شود که بوسیله آن افراد و گروه‌ها از طریق تولید و مبادله کالا با یکدیگر، به امر تأمین نیازها و خواسته‌های خود اقدام میکنند. برای روشن شدن این تعریف باید بدواً اصطلاحات مهم نیاز، خواسته، تقاضا، کالا، مبادله، معامله و بازار را بررسی کرد.

فرض اساسی بازاریابان اولیه این بود که تولید کنندگان کنترل بازار را در اختیار دارند. یک دیدگاه مدرن حاکی از این است که افرادی که عنوان مدیران بازاریابی را برخود دارند، در واقع مشاوران و اتئلاف دهندگان متخصصی هستند که محرک و الهام بخش کل سازمان به سوی چارچوب ذهنی، راهبرد و شیوه عملکرد بازار محور یا مشتری محور می‌باشند. این افراد تخصص خود را در برخی جوانب بازاریابی به کار می‌بندند. بازاریابی به تلاش برای ارتباط بین ارزش محصول (کالاها یا خدمات) و مشتری گفته می‌شود. بازاریابی گاهی اوقات به هنر فروش نیز معروف است. ولی فروش یکی از توابع کوچک بازاریابی به حساب می‌آید.تعریف لغت نامه‌ای بازاریابی عبارت است از«فراهم کردن کالاها یا خدمات برای برآورده ساختن نیازهای مصرف کنندگان.»به بیان دیگر، بازاریابی شامل درک خواسته‌های مشتری و تطابق محصولات شرکت، برای برآورده ساختن آن نیازها و در برگیرنده فرایند سودآوری برای شرکت است. بازاریابی، فرایندی است که بین تواناییهای شرکت و نیازهای مشتریان تعادل ایجاد می‌کند. بحث بازاریابی درباره منفعت و نتایج است. بازاریابی یک فعالیت راهبردی و راه و روشی است متمرکز بر فرجام اقدامات مربوط به جذب مصرف کننده بیشتر، برای خرید محصول شما در دفعات بیشتر به نحوی که شرکت شما پول بیشتری به دست آورد. هر جا و هر گاه چهار اصل نیاز، نیازمند، عوامل رفع نیاز و داد و ستد وجود داشته باشد، در آنجا بازار و بازاریابی حاکم است. هدف از برگزاري اين دوره ارتقاء دانش و مهارت فعالان عرصه اقتصادي، بويژه صاحبان بنگاه هاي صنفي از يك سو، و تربيت نيروي انساني ماهر در حوزه بازاريابي و فروش، از سوي ديگر است. در اين دوره دانشجويان ضمن آشنايي با مباني نظري و اصول و مفاهيم بازاريابي، با كاربرد الگوها و فنون مربوط به بازاريابي و توسعه بازار آشنا مي شوند.

ضرورت و اهمیت رشته:

توسعه فعاليت يك بنگاه اقتصادي مستلزم شناخت بازار، شناخت مشتري، شناخت رقبا و تحليل صحيح موقعيت خود در بازار است. اين مفاهيم عموما در حيطه تخصص بازاريابي است، نگاه كلي به وضعيت و جايگاه بازار يابي در اقتصاد ايران نشان مي دهد علي رغم رواج نسبي فرهنگ كسب و كار و مشتري مداري، به دليل عدم وجود نيروي انساني متخصص، بازاريابي علمي فاقد جايگاه مناسبي است و لذا به نظر مي رسد در شرايط كنوني كه توسعه بخش غير دولتي در صدر سياست هاي اقتصادي كشور قرار گرفته است، تربيت نيروي متخصص بازارياب مي تواند كمك موثري در ايجاد ظرفيت هاي لازم در بخش خصوصي و رونق اقتصادي كشور باشد.