این رشته که در ایران نوع پا است و چند سال بیشتر بنا نشده یکی از زیر شاخه های مکانیک قرار داده شده و در سطح بقیه رشته های این خانواده ی بزرگ قرار دارد که بیشتر در مورد سرمایش و گرمایش و چگونگی کاهش انرژی در ساختمان ها و ادارات و در هر جایی که انسان به سر می برد بحث می کند.
این رشته در داشتن کارگاه و آزمایشگاه سرآمد تمام گرایشهای مهندسی مکانیک است. در کل می‌توان این رشته را به سیالات نزدیکتر دانست ولی همچنان با این رشته فاصله زیادی دارد در این رشته یک مهندس قادر خواهد بود تا تعداد پره‌های یک شوفاژ را با دیدن و دانستن ابعاد اتاق حدس بزند. در ایران این رشته ارشد و دکتری ندارد و اکثر کسانی که در این رشته مایل به ادامه تحصیل هستند به سوی رشته تبدیل انرژی می‌روند و عده‌ای هم به خارج کشور رفته و ادامه تحصیل می دهند.
در کل این رشته آینده بزرگی در ایران خواهد داشت. باید دانست که این رشته از گروه بزرگی به نام مکانیک برخاسته تا نشان دهد مکانیک بزرگ خوانده‌ی رشته ها است.
یکی از مشکلاتی که دانشجویان این رشته دارند عدم وجود کارشناس ارشد و دکتری و حتی هیأت علمی در دانشگاه‌ های دارای این رشته است با این وجود همانطور که قبلاً توضیح داده شد این رشته همچنان رو به پیشرفت و جا افتادن است امید است تا در آینده این رشته جایگاه با شکوهی در میان شاخه های دیگر این رشته بزرگ پیدا کند.
نياز صنعت کشور به تأسيسات حرارتي و برودتي و کاربردي بودن اين رشته در زمينه هاي مختلف، باعث احياء مجدد اين رشته توسط دانشگاه علم و صنعت گرديد.