معرفی و کاربرد رشته کاردانی فنی جوش:

بشر از ابتداي تمدن سعي مي‌كرد كه با اتصال اجسام برخي از نيازهاي خود را برطرف كند. اين اتصالات از به هم بستن شاخه‌هاي درختان و دوختن تكه‌هاي پوست حيوانات شروع شد و با گذشت زمان فن اتصال اجسام مختلف پيشرفته‌تر شد. كشف فلزات و وابسته‌هاي آنها يعني آلياژها ، با خواص متنوع نياز بشر را در متصل كردن قطعات فلزي بيشتر كرد و روشهاي تازه ابداع شد. از جمله اتصالاتي كه بيش از دو قرن پيش مورد استفاده بوده مي‌توان پرچ ، پيچ و جوشكاري كوره‌اي را نام برد. استفاده از حرارت ناشي از سوختن گاز و ذوب موضعي محل اتصال (درز) قطعات فلزي باعث تحول بزرگ در اين فن شد و بر اين اساس روشهاي جوشكاري زيادي به وجود آمد. جوشكاري را مي‌توان جز صنايع مادر به حساب آورد، زيرا كمتر كارخانه يا مؤسسه توليدي و صنعتي را مي‌توان يافت كه در آن حداقل يك كارگاه جوشكاري فعال وجود نداشته باشد .

جوشکاری یکی از روشهای تولید می باشد. هدف آن اتصال دایمی مواد مهندسی (فلز، سرامیک، پلیمر، کامپوزیت) به یکدیگر است به گونه‌ای که خواص اتصال برابر خواص ماده پایه باشد.

قابلیت ها و مهارت‌های مشترک فارغ التحصیلان:

1.نقشه خوانی و تفسیر نقشه های مهندسی جوش در پروژه های جوشکاری

2.تعیین روش کار و نمونه سازی به کمک مهندسین طراح و انتقال آن به کارگران فنی

3.کمک در طراحی و نوشتن دستوالعمل جوشکاری

4.بازرسی و کنترل کیفی فرآیندهای جوشکاری

5.بازدید و اطمینان از نحوه عملکرد صحیح دستگاههای جوشکاری

6.بازرسی و کنترل کیفی جوش و نظارت بر تستهای مربوطه

7.تهیه گزارشهای فنی در مورد عملکرد بخش سرپرستی

8.کنترل تجهیزات و مواد مصرفی در فرآیندهای جوشکاری

9.پیاده سازی استانداردهای جوشکاری، کنترل کیفی و مدیریت کیفیت در واحدهای صنعتی